Grabe! Isang Ina, Sinunog ang Sariling mga Anak—Ang Totoong Dahilan sa Likod ng Kanyang Karumal-dumal na Gawa ay Mas Nakakakilabot Kaysa Inakala ng Lahat!

GRABE! ISANG INA, SINUNOG ANG SARILING MGA ANAK—ANG TOTOONG DAHILAN AY MAS NAKAKAKILABOT KAYSA AKALA NATIN!

Sa isang pangyayaring yumanig sa buong bansa, isang ina ang nagawang sunugin ang sarili niyang mga anak sa mismong tahanan nila sa Bulacan. Isang trahedyang punong-puno ng sakit, galit, at misteryo ang bumalot sa katahimikan ng isang barangay, habang ang mga kapitbahay at awtoridad ay nagsisikap pa ring unawain: bakit?

Ang tanong ng bayan: “Anong klase ng ina ang kayang gawin ito sa sariling dugo’t laman?” Ngunit habang lumalalim ang imbestigasyon, unti-unti ring lumilitaw ang mas madilim, mas nakakakilabot na katotohanan sa likod ng trahedyang ito—isang kwento ng pang-aabuso, mental illness, at pagkabaliw sa sistema.

Isang Gabi ng Lagim

Bandang alas-dos ng madaling araw, isang sunog ang naiulat sa isang barung-barong sa bayan ng San Jose del Monte, Bulacan. Sa una, inakala ng mga residente na isa lamang ito sa mga karaniwang aksidente sa kuryente o kandila. Ngunit nang maapula ang apoy, natuklasan ng mga bombero at pulis ang masaklap na katotohanan—ang mga katawan ng dalawang batang edad lima at pito, sunog at wala nang buhay.

Ang pinakamasakit? Ang nanay mismo—na dapat ay kanlungan nila—ang pangunahing suspek.

Sino si “Marissa”? Ang Inang Inaakusahang Pumatay

Nakilala ang ina bilang Marissa, 32 taong gulang, isang single mother na matagal nang nakikipaglaban sa hirap ng buhay. Ayon sa mga kapitbahay, kilala siyang tahimik, may halong lungkot sa mga mata, ngunit hindi nila inakalang may itinatagong delubyo sa kanyang isipan.

“Mabait naman siya. Lagi niyang dala yung mga anak niya sa palengke, laging malinis. Pero minsan may mga pagkakataong para siyang tulala. Akala namin stress lang sa buhay,” sabi ng isang kapitbahay.

Ngunit sa mga nakalap na ulat, lumalabas na may mga mas malalim na isyu si Marissa na matagal nang hindi nabibigyang pansin—kasama na rito ang matinding depresyon, postpartum disorder, at trauma mula sa mapanakit na relasyon.

Ang Lihim sa Likod ng Ngiti

Ayon sa isang dating kaibigan ni Marissa, ilang buwan bago ang insidente ay madalas na siyang nakakaramdam ng paranoia.

“Sinasabi niya na may gustong kumuha sa mga anak niya. Na may mga aninong sumusunod sa kanila. Akala namin nagbibiro lang siya, pero paulit-ulit niya ‘yun sinasabi.”

Dumating pa raw sa punto na ayaw na niyang palapitin kahit ang sariling kapatid sa kanyang mga anak. Ilang beses na rin siyang nawala sa trabaho, iniwasan ang mga kaibigan, at isinara ang sarili sa mundo.

Ayon sa mga eksperto, ang ganitong klase ng pag-iisip ay posibleng sintomas ng isang matinding psychotic breakdown—isang kondisyon kung saan ang tao ay nawawala sa realidad at naniniwala sa mga bagay na hindi totoo.

Ang Nakakakilabot na “Totoong Dahilan”

Sa panayam ng pulisya kay Marissa habang nasa ilalim siya ng kustodiya, ibinunyag niya ang nakapangingilabot niyang paniniwala—akala raw niya ay demonyo na ang kanyang mga anak.

“Hindi na sila ang mga anak ko. Iba na ang nasa katawan nila. Pinaglalaruan nila ako. Sinusundan ako ng mga anino, at sinabi nila sa akin… tapusin ko na raw ang lahat.”

Ang pahayag na ito ay hindi lang basta kasinungalingan o kwentong guni-guni—ito ay indikasyon ng schizophrenia o psychosis, ayon sa isang psychiatrist na tumutulong ngayon sa kaso.

Ayon sa ulat ng DSWD, matagal nang may kaso si Marissa sa barangay na may kaugnayan sa domestic violence mula sa dating kinakasama, ngunit hindi siya nabigyan ng sapat na counseling o psychiatric help.

Isang Sistema na Bigong Magligtas

Ang trahedyang ito ay hindi lamang kwento ng isang ina na nagkasala. Isa rin itong salamin ng isang sistemang palyado—na sa kabila ng maraming babala, ay hindi pa rin nakagagawa ng konkretong aksyon para iligtas ang mga gaya ni Marissa at ang kanilang mga anak.

“Kung nabigyan siya ng tamang tulong mula sa LGU, kung may sapat na suporta para sa mental health, baka hindi ito nangyari,” wika ng isang social worker.

Ang isyu ng mental health sa mga mahihirap na komunidad ay matagal nang isinasantabi. Minsan, ang mga sintomas ng depresyon at psychosis ay tinatawag lang na “kabaliwan,” at ang mga nangangailangan ng tulong ay binabansagan lang na “abnormal” at pinagtatawanan.

Panawagan ng Publiko: Hustisya at Reporma

Umiiyak ngayon ang mga kamag-anak ng mga bata para sa hustisya, habang ang publiko naman ay naglalabas ng matinding galit at sama ng loob. Ngunit kasabay ng sigaw ng hustisya ay may panawagan rin para sa mas malawak na reporma sa mental health system ng bansa.

Maraming netizens ang nagpahayag ng opinyon:

“Hindi lang ito simpleng krimen. Isa itong failure ng lipunan na alagaan ang mga tulad ni Marissa.”
“Paano mo masisiguro na hindi mangyayari ito sa susunod na barangay, sa susunod na ina, sa susunod na bata?”

Sa Huli: Isang Masakit na Paalala

Ang insidenteng ito ay nagsilbing masakit ngunit mahalagang paalala na ang pagiging ina ay hindi sapat na depensa laban sa sakit sa pag-iisip. Hindi ito kwento ng kasamaan, kundi kwento ng kapabayaan—ng isang sistemang hindi nakikinig, ng komunidad na walang pakialam, at ng isang inang sumuko sa dilim dahil walang kamay na humawak sa kanya.

Konklusyon

Habang inililibing ang dalawang inosenteng batang naging biktima ng sariling ina, sabay na ring inilibing ang panaginip ng isang masayang pamilya. Ngunit sana, mula sa abo ng trahedyang ito, ay umusbong ang mas matibay na panawagan para sa mental health awareness at aksyon.

Hindi sapat ang awa. Hindi sapat ang pagkondena. Ang kailangan natin ay tunay na pagkilala, pagtugon, at pag-aalaga sa mga ina at pamilyang nababalot ng katahimikan ngunit nagsusumigaw na ng tulong.