GRABE! Isang Ina, Sinunog ang Sariling mga Anak—Mas Nakakakilabot ang Tunay na Dahilan Kaysa sa Inakala ng Lahat!

GRABE! ISANG INA, SINUNOG ANG SARILING MGA ANAK—ANG TOTOONG DAHILAN AY MAS NAKAKAKILABOT KAYSA AKALA NATIN!

Sa isang trahedyang yumanig sa buong bayan ng San Miguel, Bulacan, hindi makapaniwala ang mga residente sa kanilang nasaksihan: isang ina, na kilala bilang si Aling Rosalie, 34-anyos, ang siyang naging dahilan ng pagkasunog ng sariling mga anak—isang kaganapang hindi lang kalunos-lunos, kundi tunay na nakakakilabot. Ngunit ang mas nakagugulat? Ang totoong dahilan sa likod ng karumal-dumal na insidenteng ito ay mas madilim, mas misteryoso, at mas nakakatindig-balahibo kaysa sa una nating inakala.

ANG TRAHEDYA

Ayon sa ulat ng mga otoridad, dakong alas-3 ng madaling araw, nakatanggap ang Bureau of Fire Protection ng ulat tungkol sa isang nasusunog na barung-barong sa Brgy. Salacot. Pagdating nila sa lugar, halos abot-langit na ang apoy. Wala na silang inabutang buhay sa loob ng bahay—ang mga batang edad 3 at 5, nasawi sa loob ng kanilang silid habang tila sinadyang ikandado ang pinto mula sa labas.

Ang ina ng mga bata? Nandoon lamang, ilang metro ang layo, tila wala sa sarili, hawak ang isang bote ng gasolina, umiiyak pero walang ginagawa upang iligtas ang sarili niyang mga anak. Agad siyang dinakip at inimbestigahan.

Ngunit nang magsimula na siyang magsalita, unti-unting nabunyag ang isang kwentong mas malalim pa sa simpleng “pagkasiraan ng bait”.

ANG HINDI ALAM NG LAHAT: SIYA AY MAY TINATAKASAN

Sa simula, inakala ng mga pulis at mga kapitbahay na baka nawala lang sa sarili si Aling Rosalie—isang breakdown dulot ng kahirapan, depresyon, o mental illness. Pero habang umuusad ang imbestigasyon, lumalabas na hindi basta-basta ang nangyari.

Ayon sa isang matandang kapitbahay, si Aling Rosalie ay matagal nang may ikinukubling takot. Ilang buwan na raw itong hindi mapakali, parating nagmamadali umuwi bago magdilim, at paulit-ulit na sinasabi sa mga bata na “huwag magpaiwan kahit kailan.” Hindi rin siya nakikitang natutulog nang mahimbing—laging gising, laging tila may pinagmamasdan sa dilim.

Sa kanyang pag-amin, sinabi niya ito:
“Hindi ako baliw. Sinunog ko sila dahil alam kong kukunin na sila… ng NILALANG NA ‘YON. Mas mabuting mamatay sila sa kamay ko kaysa mapunta sa kanya.”

SINO ANG NILALANG NA TINUTUKOY NIYA?

Dito nagsimula ang mas malalim na bahagi ng kwento. Ayon kay Aling Rosalie, ilang buwan nang sinusundan ng isang “itim na anino” ang kanyang pamilya. Mula raw nang mamatay ang kanyang asawa sa isang aksidente sa kagubatan ng Sierra Madre, napansin na niyang may kakaiba sa paligid nila—mga tunog sa bubong sa kalagitnaan ng gabi, mga aninong biglang nawawala, at ang mas nakakakilabot: ang mga bata mismo ay nagsimulang magbago.

“Si Bunso, nagsalita ng wikang hindi niya alam. Tapos si Kuya, parang may kausap na hindi ko makita. Minsan, sabay silang umiiyak nang walang dahilan,” salaysay ni Rosalie.

Napatingin siya sa tulong ng isang albularyo mula Pampanga, na ayon sa kanya, ay nagsabing may “multong nakakapit” sa kanyang pamilya—isang masamang espiritu na sumunod sa kanyang asawa pabalik mula sa bundok. At ngayong wala na ang ama, ang mga bata raw ang isusunod.

KATOTOHANAN O KABALIWAN?

Ang tanong ngayon ng bayan: totoo ba ang mga sinasabi ni Rosalie, o isa lang ba siyang biktima ng matinding depresyon at trauma?

Ayon kay Dr. Marisa Aguilar, isang psychiatrist mula sa National Center for Mental Health, posibleng si Rosalie ay nakaranas ng post-traumatic psychosis—isang uri ng matinding sakit sa pag-iisip na dala ng hindi pa nasosolusyunan na trauma. Pero, dagdag pa ng ilang eksperto sa paranormal, hindi rin daw dapat isara ang isipan sa posibilidad na may mas hindi nakikitang puwersang gumagalaw.

“Hindi natin puwedeng husgahan agad. Marami nang kaso sa kasaysayan ng Pilipinas kung saan ang kababalaghan ay hindi maipaliwanag ng siyensiya,” wika ni Mang Edu, isang kilalang paranormal investigator.

ANG REAKSYON NG BAYAN

Nagluksa ang buong komunidad sa pagkawala ng dalawang inosenteng bata, at habang nagkakagulo sa social media ang mga netizens—iba’y galit, iba’y naaawa—tila walang nakakaalam kung paano dapat tunay na tratuhin si Rosalie.

Sa isang panayam, sinabi ng barangay kapitan:
“Dapat siyang panagutin sa batas, pero kung totoo ang mga sinasabi niya, baka kailangan din natin ng dasal, hindi lang hustisya.”

ANO ANG HINAHARAP NI ROSALIE?

Sa kasalukuyan, nasa kustodiya si Rosalie ng Women’s Correctional Facility sa Bicutan habang iniimbestigahan pa kung siya ay mentally fit upang humarap sa kaso ng parricide—isang mabigat na kasalanan na maaaring magdala sa kanya sa habangbuhay na pagkakabilanggo.

Pero mas mabigat kaysa sa hatol ng batas ay ang hatol ng sambayanan: isa ba siyang ina na nilamon ng kabaliwan o isang biktima ng isang masamang espiritu na hindi natin kayang maunawaan?

HULING TANONG

Sa kwento ni Aling Rosalie, tayo ay naiwan ng isang katanungan na tila hindi kayang sagutin ng alinmang hukuman:
Hanggang saan mo kayang protektahan ang mahal mo sa buhay—kahit pa ang ibig sabihin nito ay ikaw mismo ang magdadala ng sakit?

Habang pinapanood natin ang kwento niya sa balita, sa social media, o sa mga dyaryo, nawa’y magbukas ito ng mas malalim na usapan—tungkol sa kalusugan ng pag-iisip, tungkol sa espiritwal na paniniwala, at higit sa lahat, tungkol sa kung paano natin tunay na inuunawa ang mga ina, na sa mata ng lipunan ay dapat palaging matatag, kahit sila ay unti-unting nabubuwal.